Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας

Ο Στέλιος Καζαντζίδης
Διαβάζουμε κατά καιρούς πολλές ανακρίβειες στο διαδίκτυο. Διάφοροι, ειδικοί και μη, έρχονται εκ των υστέρων, με ελλιπή γνώση και, κάποιες φορές, κακοβουλία και προκατάληψη, να χαρακτηρίσουν, να παραπληροφορήσουν, να «επαναξιολογήσουν», να δικαιολογήσουν, να «αποκαλύψουν»... Όλα αυτά γίνονται στην ασφάλεια που τους προσφέρει η γενικότερη άγνοια και η αδιαφορία των πολλών, όχι μόνο για το τραγούδι αλλά γενικότερα, για την κοινωνική διάσταση του βίου. Είναι γνωστό ότι ο Νικολόπουλος με τον Καζαντζίδη βρέθηκαν σε αντιδικία. Είναι επίσης γνωστό πως ο Καζαντζίδης, όχι πάντα με «κομψό» τρόπο, καταφέρθηκε εναντίον του Νταλάρα και του Νικολόπουλου, σε τηλεοπτικές εμφανίσεις του και στις δικαστικές αίθουσες, που κατά καιρούς βρέθηκε. Τα γεγονότα αυτά, αποκομμένα από τις πραγματικές συνθήκες υπό τις οποίες εκτυλίχθηκαν, αρκούν για να πυροδοτήσουν το «αντικαζαντζιδικό» μένος, το οποίο στη χειρότερή του μορφή ελλοχεύει σε δήθεν αμερόληπτες, αντικειμενικές και «φιλικές» κρίσεις. Φτάσανε, κάποιοι, σε σημείο να αποκαλέσουν τον Καζαντζίδη «κλέφτη» και «εκμεταλλευτή αθώων συνθετών», ενώ την ίδια στιγμή δεν τολμούν να αποκαλέσουν, τοιουτοτρόπως, τον Μάνο Χατζιδάκι, που βρέθηκε το 1962 στα δικαστήρια να αντιδικεί με τον Γάλλο συνθέτη Λουί Γκαστέ, για την πατρότητα του τραγουδιού «Τα παιδιά του Πειραιά». Βλέπετε, οι «μεγάλοι» των οποίων το μέγεθος δεν κατανοούμε πλήρως, εμείς οι «μικροί», χαίρουν διαφορετικής αντιμετώπισης. 

 Άλλοι πάλι χρεώνουν στους κακοήθεις όγκους που φιλοξενούσε στον εγκέφαλό του (και που εν τέλει τον οδήγησαν στο θάνατο), τα όσα ο Καζαντζίδης υποστήριξε στη δεκαετία του 90, με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει κάτι παράδοξο: Πώς ένας όγκος, και μάλιστα 4 χρόνια πριν εκδηλωθεί, επηρεάζει τον τρόπο σκέψης και έκφρασης, ενώ ο ίδιος όγκος, σε τελικό στάδιο, ως ώριμη κακοήθεια πια, επιτρέπει σε κάποιον ένα μήνα πριν ο ίδιος καταλήξει και όταν, κατά τις ομολογίες οικείων του, έχουν προσβληθεί τα εγκεφαλικά κέντρα ελέγχου της φωνής, να πει τα παρακάτω στον Γιώργο Νταλάρα: «Να μην κουράζεσαι πολύ. Να μη δουλεύεις τόσο. Πάντως να ξέρεις ότι όλοι είμαστε περήφανοι για σένα». Αυτό αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Εσπρέσο» που πρόσφατα επικαλέστηκε ο Θανάσης Γιώγλου, στο περιοδικό Ogdoo.gr. Αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό Ogdoo.gr: «Στις 5 Απριλίου του 2001 ο Στέλιος Καζαντζίδης εισάγεται για εξετάσεις στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών… Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει… Τον Αύγουστο ο Γιώργος Νταλάρας τον επισκέπτεται στο νοσοκομείο, ενώ σχετικό δημοσίευμα της εποχής γράφει: Με δυσκολία κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του ο Γιώργος Νταλάρας, αντικρίζοντας τον Στέλιο Καζαντζίδη στο Ιατρικό Κέντρο. Ήταν απόγευμα της Κυριακής, στις 7 ακριβώς, όταν ο Νταλάρας πήγε να επισκεφθεί το μεγάλο μας βάρδο. Μπαίνοντας στο δωμάτιο 917 , πλησίασε τον Στέλιο τον φίλησε και του έδωσε μια εικόνα της Παναγίας. Το ίδιο συγκινημένος κι ο Στέλιος, γύρισε στον Νταλάρα και του είπε: Να μην κουράζεσαι πολύ. Να μη δουλεύεις τόσο. Πάντως να ξέρεις ότι όλοι είμαστε περήφανοι για σένα». 

Ο κόσμος δεν είναι σε θέση πάντα να γνωρίζει τι μεθοδεύεται στο παρασκήνιο. Δεν είμαστε και εμείς, παρά τα όσα γνωρίζουμε. Μπορούμε, ωστόσο, να φανταστούμε πολλούς λόγους, που επιβάλλουν την εικόνα ενός Καζαντζίδη να λειτουργεί ως έρμαιο εξωγενών συνθηκών και προβλημάτων υγείας ή έναν Καζαντζίδη κατά τα φαινόμενα «υγιή», ένα περίπου μήνα πριν καταλήξει. Εδώ και καιρό, ετοιμάζουμε μια ηχηρή, αποστομωτική απάντηση σε όλους, με σκοπό να αποκαταστήσουμε την υστεροφημία του Καζαντζίδη.

Θα δούμε κατά πόσο ο Καζαντζίδης υπήρξε «άδικος», «κλέφτης», «παράφρων» ή απλώς θύμα ενός υπόγειου πολέμου που συμβαίνει μέχρι σήμερα. Βέβαια, στις μέρες μας τον πόλεμο συνεχίζουν αδαείς και εμπαθείς παπαγάλοι, που αναπαράγουν, στο όνομα της συμφιλίωσης και της ανοχής, ασάφειες και ανακρίβειες που διαδόθηκαν μεθοδευμένα στο παρελθόν. Μακάρι να μπορέσουμε να κάνουμε μια τέτοια δημοσίευση. Υπομονή, λοιπόν. Μέχρι τότε, ας σταματήσουν, μερικοί, να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.


Διαβάστε ακόμη:

2 σχόλια:

BΙΟΤΕΧΝΕΣ είπε...

Το τί αρνητική προπαγάνδα κάνουν όλοι αυτοί δεν έχει καμία υπόσταση μπροστά σε αυτό που ξέρουν και καταλαβαίνουν οι απλοί άνθρωποι, ο απλός λαός που νιώθει ακόμα και τώρα τα τραγούδια του Στέλιου...οι κύκλοι αυτοί που προσπαθούν να πείσουν τους αγνώμονες στο καταμεσήμερο ότι έχουμε μαύρα μεσάνυχτα, το λιγότερο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται....

Ανώνυμος είπε...

ο Gaste είναι Γάλλος.
Ο Gaste έχασε την δίκη.(Περίεργο που δεν το αναφέρεις). Αρα γιατί να αποκαλέσουμε τον Μάνο κλέφτη? Μην βάζουμε μαζί στο ίδιο σακί ανόμοια πράγματα.
Πάντως, για να μην παρεξηγούμαι, δεν υπάρχει δεύτερη φωνή σαν του Στελιου (ούτε πρόκειται). Επίσης για την αντιδικία με τον Νικολόπουλο το μόνο που έχω να πω είναι ότι δέχομαι ότι τα πράγματα έχουν οπως τα λέει ο νικολόπουλος αλλά λίγο αργά δεν φυτρώσαν τα .... ανάμεσα στα πόδια του? Γιατί δεν είχε την μαγκιά ΤΟΤΕ να του γυρίσει την πλάτη?